Boekverslag van A farewell to arms geschreven door Ernest Hemingway (Zeker Weten Goed) (2024)

Feitelijke gegevens

• 26e druk, 1929
• 293 pagina's
• Uitgeverij: Arrow Books

Flaptekst

Eerste zin

In the late summer of that year we lived in a house in a village that looked across the river and the plain to the mountains.

Samenvatting

De Amerikaanse luitenant Frederic Henry zit in het Italiaanse leger tijdens de Eerste Wereld Oorlog. Voor zijn baan als ambulance chauffeur trekt hij Italië rond. Als hij een tijdje in hetzelfde stadje verblijft ontmoet hij Catherine Barkley, een Britse verpleegster. Eigenlijk is Frederics vriend Rinaldi verliefd op haar, maar al snel zijn Frederic en Catherine onafscheidelijk, al is hun relatie op dat moment nog niet erg serieus.

Vlak nadat hij en zijn collega’s naar het slagveld vertrokken zijn worden ze getroffen door een bombardement. Frederic raakt gewond aan zijn knie en belandt in een ziekenhuis in Milaan. Daar duikt Catherine ook weer op; ze is overgeplaatst. Langzaamaan knapt Frederic op en zijn relatie met Catherine wordt steeds serieuzer. Eigenlijk mogen patiënten en verpleegsters geen relatie hebben, maar de andere zusters knijpen een oogje toe. Als Frederic bijna beter is en weer aan het werk moet vertelt Catherine hem dat ze zwanger is van hem. Frederic houdt helemaal niet van oorlog en samen maken ze een plan om uit Italië te vertrekken als de oorlog voorbij is. Omdat hij gedronken heeft terwijl hem dat verboden was in het ziekenhuis wordt Frederic snel na het nieuws over de zwangerschap weer naar het slagveld gestuurd. Hij en Catherine vinden het moeilijk om uit elkaar gehaald te worden, maar beloven elkaar om samen een leven op te bouwen als de gevechten over zijn.

Als Frederic net weer aan het werk is blijkt dat het Italiaanse leger verlies lijdt en hij en zijn team bereiden zich voor om terug te trekken. Ze sluiten zich aan bij een grotere evacuatie groep, maar besluiten een andere weg te nemen waarvan ze denken dat deze sneller is. Als ze vast komen te zitten in de modder gaan ze te voet verder en slapen ze in een boerderij aan de route. De volgende dag gaan ze verder, maar Frederic wordt al snel gepakt door de ‘battle police’. Hij weet te ontsnappen, zwemt een heel stuk in een rivier om weg te komen en neemt uiteindelijk, illegaal, de trein naar Milaan. Vanuit Milaan gaat hij naar Stresa, waar hij herenigd wordt met Catherine. Ze willen beide geen aandeel meer hebben in de oorlog. Ze verblijven nog korte tijd in Stresa en gaan dan, omdat ze gezocht worden door de politie, per boot de grens over naar Zwitserland. Ze wonen korte tijd in Montreux en verhuizen daarna naar Lausanne. Samen zijn ze erg gelukkig, tot het noodlot toeslaat. Catherines bevalling verloopt niet goed, en hun zoontje komt via een keizersnede levenloos ter wereld. Niet snel erna krijgt Catherine erge bloedingen, en ook zij overlijdt. Frederic wil graag afscheid nemen, maar het lukt hem niet en hij verlaat het ziekenhuis.

Personages

Luitenant Frederic Henry

Frederic Henry is een jonge Amerikaan die als ambulance chauffeur in het Italiaanse leger werkt. We komen niets over zijn uiterlijk te weten. Er wordt ook niet verteld hoe oud hij is, maar uit het verhaal kun je wel opmaken dat hij nog jong is. Hij wordt vaak baby genoemd door zijn vriend Rinaldi. Wat het duidelijkst naar voren komt over Frederic is dat hij niet van de oorlog houdt. Hoewel hij plichtmatig maar goed zijn werk doet, is het overduidelijk dat hij zich alles behalve vol overgave in de oorlog stort. Al vroeg in het verhaal ontmoet hij Catherine Barkley, op wie hij verliefd wordt en waar hij mee besluit de oorlog te ontvluchten. Hij is erg lief voor haar, ze kan niets verkeerd doen in zijn ogen. Frederic is niet alleen erg goed voor Catherine, maar ook voor andere mensen. Dit blijkt uit het feit dat iedereen die hij tegen komt hem aardig lijkt te vinden en hem graag wil helpen.

Catherine Barkley

Catherine Barkley is een jonge Britse verpleegster. Ze wordt in het verhaal omschreven als erg mooi, Frederic praat vooral vaak over haar haar. In het begin komt ze wat verward over en is haar contact met Frederic alleen maar een spelletje. Dit komt omdat haar verloofde een jaar eerder in de oorlog is overleden. Als we Catherine beter leren kennen blijkt dat ze luchthartig en optimistisch is, misschien zelfs bijna idealistisch en naïef. Dit blijft ze tot het moment dat ze overlijdt. Ook kan ze omschreven worden als moedig en sterk, terwijl ze zwanger is en Frederic haar niet kan steunen blijft ze gewoon doorwerken zodat ze voor haar zoontje kan zorgen.

Helen Ferguson

Helen Ferguson is ook een Britse verpleegster, een collega en vriendin van Catherine. Ze is erbij als Frederic en Catherine elkaar leren kennen. Op dat moment steunt ze hun relatie. Als Frederic later uit het leger is gestapt en Catherine zwanger is veranderd dit, ze keurt het niet goed dat Catherine zwanger en niet getrouwd is. Ze voelt zich verantwoordelijk voor Catherine en wil graag dat het goed met haar gaat, maar ze is ook bang om hun vriendschap kwijt te raken als Catherine met Frederic mee gaat.

The Priest

Hoewel de priester bij de troepen aanwezig is om ze spirituele begeleiding te geven worden er voornamelijk grappen over gemaakt. De priester weet dit zelf ook en heeft zich erbij neer gelegd. Hij is een goede en aardige man; hij voorziet Frederic regelmatig van goede raad en komt hem opzoeken in het ziekenhuis.

Rinaldi

Rinaldi is een collega en goede vriend van Frederic. Rinaldi’s bijnaam voor Frederic is Baby. Rinaldi’s seksuele voorkeur is onduidelijk: hij lijkt voornamelijk bezig te zijn met vrouwen versieren, hij was in de eerste instantie ook verliefd op Catherine, maar lijkt zich soms ook aangetrokken te voelen tot Frederic. Rinaldi is gevoelig en vrouwelijk, waardoor Frederic wat lomper en mannelijk lijkt.

Miss Van Campen

Miss Van Campen is een van de twee verpleegsters die voor Frederic zorgen als hij gewond in het ziekenhuis in Milaan ligt. Miss Van Campen is erg onaardig en zij en Frederic kunnen slecht met elkaar overweg. Als Miss Van Campen er achter komt dat Frederic tegen de regels in veel alcohol heeft gedronken grijpt ze dit aan om hem uit het ziekenhuis te krijgen. Omdat ze Frederic niet mag zorgt ze er zo voor dat hij weer terug naar het front moet.

Miss Gage

Miss Gage is de andere verpleegster die voor Frederic zorgt na zijn ongeluk. Zij is wel erg vriendelijk en komt regelmatig bij Frederic langs om wat met hem te drinken. De verpleegsters weten dat Frederic en Catherine een relatie hebben, en hoewel ze weten dat het eigenlijk niet mag houden ze hun mond er over.

Bonello

Bonello zit in Frederics team als hij terugkeert naar het front. Hij laat zien hoe bruut de oorlog kan zijn door iemand twee keer door zijn hoofd te schieten die al eerder neergeschoten was.

Dr. Valentini

Na zijn ongeluk ziet Frederic verschillende artsen. Zij raden hem aan om een aantal maanden volledig plat te liggen en dan een operatie aan zijn knie te ondergaan. Frederic vindt dit zelf geen goed idee, en vindt Dr. Valentini bereid om hem te opereren. Dit blijkt een goed besluit, en Frederic is erg blij met Dr. Valentini.

Ralph Simmons

Frederic komt gedurende het verhaal een aantal mensen tegen die buitengewoon aardig voor hem zijn. Ralph Simmons is er een van. Ralph is een zanger en de eerste persoon die Frederic ziet als hij besloten heeft uit het leger te stappen. Hij leent Frederic zijn kleding omdat hij zonder uniform iets makkelijker over straat kan.

Emilio

Emilio, een barman, is een van de andere goede mensen die Frederic tegen komt. Als Frederic en Catherine in Stresa zijn nadat Frederic uit het leger is gestapt lopen ze het risico om opgepakt te worden. Emilio heeft dit gehoord en maakt ze midden in de nacht wakker zodat ze op tijd weg kunnen komen. Hij leent hen zijn boot waarmee ze naar Zwitserland roeien.

Quotes

"I knew she was going to die and I prayed that she would not. Don’t let her die. Oh, God, please don’t let her die. I’ll do anything for you if you won’t let her die. Please, please, please, dear God, don’t let her die." Bladzijde 291

"The world breaks everyone and afterward many are strong at the broken places. But those that will not break it kills. It kills the very good and the very gentle and the very brave impartially. If you are none of these you can be sure it will kill you too but there will be no special hurry. " Bladzijde 222

"The war was a long way away. Maybe there wasn’t any war. There was no war here. Then I realized it was over for me. But I did not have the feeling it was really over." Bladzijde 219

"‘We have to go, darling. Really.’‘All right. You go first.’ " Bladzijde 140

"There were good ones, and the brave ones, and the calm ones, and the sensible ones, and they deserved it. But it was not my show any more and I wished this bloody train would get to Mestre and I would eat and stop thinking. " Bladzijde 206

Thematiek

Oorlog: algemeen

Oorlog, en dan vooral de verschrikking ervan, is natuurlijk het grote thema van het boek. Het hele boek gaat er eigenlijk over, en er zijn maar weinig personages die het positieve zien van de oorlog. Hemingway geeft levendige beschrijvingen van de vreselijke dingen die oorlog veroorzaakt. Vooral het laatste stuk, waarin het Italiaanse leger zich terug, is aangrijpend; hierin wordt duidelijk dat oorlog het slechtste in mensen naar boven haalt. Frederic schiet bijvoorbeeld iemand neer omdat hij weigerde te helpen.

Motieven

Religie

Ondanks dat Frederic zegt niet in God te geloven, komt religie wel vaak terug in het boek. Er is bijvoorbeeld de priester, die vaak uitgelachen wordt maar waar Frederic wel vaak advies van aanneemt. Ook geeft Catherine hem een St. Anthony ketting als hij weer naar het slagveld terug keert. Ondanks dat Frederic niet gelovig is besluit hij de ketting toch te dragen omdat het schijnt te helpen.

Liefde

De liefde tussen Frederic en Catherine loopt als een rode draad door het verhaal. Het functioneert als een soort tegenhanger van de ellende die de oorlog veroorzaakt. In het begin zijn ze beide nogal sceptisch over de liefde en is het niet serieus tussen hen. Gaandeweg worden ze wel verliefd en ontwikkelt zich een hele intense en hechte relatie. Samen zitten ze in een soort fantasiewereld, waardoor ze zich voor even af kunnen sluiten voor de oorlog.

Dood

Dood en verlies is net zo belangrijk als de liefde in het verhaal. Het versterkt elkaar, zonder de constante dreiging van verlies was de relatie tussen Frederic en Catherine misschien niet zo intens geweest. Rondom Frederic verliezen constant mensen hun leven in de oorlog. Daarnaast is er ook altijd het dreigende verlies van Catherine, Frederic wordt twee keer naar het front gestuurd niet wetende wanneer hij Catherine weer terug zal zien. Uiteindelijk verliest hij Catherine bij de geboorte van hun, ook al overleden, zoon en blijft Frederic met lege handen achter.

Destructie

In het verhaal staat de regen voor destructie, het regent gedurende bijna het hele verhaal. Het land is vaak onbegaanbaar en het is overal modderig, wat een onheilspellende sfeer creëert. De regen lijkt langzaam maar zeker Frederic en Catherines geluk weg te spoelen, Catherine zegt ook dat ze bang is voor de regen. Ook heeft Frederic het zwaar in de rivier waar hij in ligt nadat hij de ‘battle police’ ontsnapt is.

Trivia

A Farewell to Arms toont veel gelijkenissen met het leven van Ernest Hemingway. Hij werkte eerst als ambulance chauffeur voor het Rode Kruis en later als soldaat in het Italiaanse leger. Oorlog speelde een belangrijke rol in zijn leven, want toen hij uit het leger was deed hij verslag van verschillende oorlogen.

Ernest Hemingway was erg sportief aangelegd. Hij was echter ook een brokkenpiloot; hij was betrokken bij 3 auto ongelukken en 2 vliegtuigcrashes en hield er een aantal permanente verwondingen aan over.

Al tijdens zijn leven was Ernest Hemingway een hele succesvolle en bekende schrijver, zijn boeken werden door veel mensen gelezen en hij woonde in een luxe villa in Florida. Hij was zelfs zo populair dat er op een bepaald moment een soort Hemingway-gekte was; mensen imiteerden zijn manier van praten, hoe hij liep en zelfs zijn manier van schrijven.

Titelverklaring

De titel is op twee manieren te verklaren. De Nederlandse versie van A Farewell to Arms heet Afscheid van de wapenen. Dit is bijna een letterlijke vertaling en is een goede verklaring voor de titel: gedurende het verhaal laat Frederic meerdere keren merken dat hij een hekel heeft aan oorlog, en aan het einde neemt hij afscheid van het leger en dus van de wapens. Daarnaast kan de titel ook op een figuurlijke manier verklaard worden. Frederic en Catherine ontwikkelen een liefdevolle, hechte en intense relatie. Op het moment dat zij overlijdt verdwijnt zij, figuurlijk, uit zijn armen. Ze moeten afscheid nemen van elkaars omhelzing.

Structuur & perspectief

Het boek heeft 40 hoofdstukken. De hoofdstukken zijn verdeeld over 5 delen, die book 1 tot en met 5 worden genoemd.In book 1 leert Frederic Catherine kennen in het plaatsje waar hij tijdelijk woont. Hij vertrekt naar het slagveld, waar hij gewond raakt, en wordt vanuit daar overgebracht naar Milaan. In book 2 herstelt Frederic van zijn verwondingen, wordt zijn relatie met Catherine steeds hechter en raakt Catherine zwanger. Als hij beter is wordt hij terug gestuurd naar het front. Book 3 beschrijft de korte tijd in aan het front en zijn terugreis naar Milaan. In dit deel neemt hij afscheid van de oorlog. In book 4 wordt Frederic herenigd met Catherine en ontsnappen ze naar Zwitserland. In het 5^e en laatste deel wordt hun leven in Zwitserland beschreven, en overlijden uiteindelijk Catherine en de baby.

Het verhaal wordt verteld door Frederic Henry, de hoofdpersoon. Het is geschreven in de ik-vorm. De lezer weet even veel als de verteller. Alles wat de hoofdpersoon vertelt is in de verleden tijd. Daar door moet de schrijver dus wel weten wat er in de toekomst gaat gebeuren, maar hij zegt hier niets over.

Decor

A Farewell to Arms speelt zich voornamelijk af in Italië, en een kort gedeelte in Zwitserland. Uit het verhaal komt sterk het beeld naar voren dat het niet veilig is in Italië tijdens de eerste wereldoorlog, het landschap is onherbergzaam, er zijn gevechten en bombardementen, en overal is politie en het leger aanwezig. Dit illustreert goed hoe zwaar de oorlog is.

Belangrijker dan het decor is echter de tijd waarin het verhaal zich afspeelt: de Eerste Wereld Oorlog. Hoewel er geen jaartallen genoemd worden, wordt wel duidelijk dat de oorlog langzaam ten einde loopt. Bronnen op internet hebben uitgerekend dat het verhaal zich in 1917 en 1918 af moet spelen. Dat het verhaal in oorlogstijd speelt is natuurlijk erg belangrijk omdat het boek over oorlog gaat. Naast het beeld wat het van de Eerste Wereld Oorlog geeft, geeft het boek verder ook goed weer wat voor een tijd het begin van de twintigste eeuw was. Erg duidelijk is het gebrek aan communicatie middelen. De telefoon bestond wel, maar veelvuldig gebruik werd er niet van gemaakt en de personages zijn aangewezen op hele andere manieren van communiceren dan wij nu gewend zijn. Dit zorgt er ook voor dat mensen anders met elkaar omgaan, Frederic en Catherine reizen op een hele andere manier omdat ze door veel mensen gratis op van allerlei manieren geholpen werden. Er was dus meer mogelijk met minder geld. Ook werd er heel anders om gegaan met gezondheid; veel soldaten gingen dood door gebrek aan medische kennis en alcohol drinken was, ook tijdens een zwangerschap of in het ziekenhuis, heel normaal.

Stijl

Hemingway geeft vaak hele lange, gedetailleerde omschrijvingen van de oorlog. Daarmee weet hij heel goed de sfeer te omschrijven die bij de Eerste Wereld Oorlog hoort. Hemingway is het bekendst om wat zijn ‘Iceberg Theory’ heet; hij laat de lezer de oppervlakte van de ijsberg zien, en vertrouwt er op dat de lezer de rest van de details, wat onder de oppervlakte ligt, zelf in kan vullen. Dit geeft je als lezer soms een beetje een verward gevoel, omdat je over veel details zelf na moet denken. Daarom kan het handig zijn om het boek, of sommige gedeeltes, vaker te lezen.

Slotzin

After a while I went out and left the hospital and walked back to the hotel in the rain.

Beoordeling

A Farewell to Arms is geen gemakkelijk boek. Het is geschreven aan het begin van de vorige eeuw en dat merk je, het is geen snel en vlot verteld verhaal. Ook moet je wel van het thema, oorlog, houden. Ondanks dat het boek, vooral in het begin, een beetje ontoegankelijk is, is het wel een heel mooi verhaal. Omdat Hemingways schrijfstijl soms ingewikkeld kan zijn en je er veel zelf bij na moet denken kan het even duren voor je goed in het verhaal komt, maar als je doorzet zal je merken dat het verhaal je toch mee weet te slepen.

Recensies

"The story of this attachment is poetic, idyllic, tragic." https://www.nytimes.com/b...ewell.html

"Indeed, Ernest Hemingway’s “A Farewell to Arms” stands, more than 80 years after its first appearance, as a towering ornament of American literature." http://www.washingtontime...z3MeJkDMHm

"The intensity of Hemingway’s descriptions of war and the couple’s exciting escape from the police read as a superb blend of emotion and adventure." http://www.openlettersmon...ving-away/